نگهداری و پرورش بلدرچین در خانه

نگهداری و پرورش بلدرچین در خانه

بلدرچین از جمله منابع پروتئینی است که آرام آرام جای خود را در سفره های ایرانی باز می کند و تولید آن در کشور روز به روز افزایش می یابد. ویژگی های استثنایی بلدرچین و سودآوری تولید آن موجب جلب توجه پرورش دهندگان طیور شده است.

بلدرچین یکی از پرندگانی است که گوشت آن طعم بسیار لذیذی دارد و علاوه بر این بسیار هم مقوی می ‌باشد. تقاضا برای مصرف گوشت بلدرچین در سالیان اخیر زمینه را برای یک کسب و کار جدید آماده کرده است و آن پرورش بلدرچین است. قطعا برای شروع هر کاری باید با شرایط و مزایا و معایب آن آشنایی داشته باشید تا بتوانید در آن زمینه موفق شوید.

پرورش بلدرچین تخمگذار

چه زمانی برای پرورش بلدرچین در خانه اقدام کنیم؟

بهترین زمان برای خرید بلدرچین های بالغ فصل بهار است چون بلدرچین ها در فصل بهار و تابستان تخم گذاری می کنند. ولی اگر می خواهید جوجه بلدرچین خریداری نمایید، بهتر است آنها را در اسفند ماه خریداری نمایید تا زمان رسیدن بهار کاملا بالغ شده و شروع به جفت گیری و تخم گذاری نمایند. هم چنین می توانید با خرید تعدادی تخم نطفه دار و ساخت یا اجاره یک دستگاه جوجه کشی، خودتان مستقیما از آنها جوجه کشی کنید، دوره جوجه کشی بلدرچین ها ۱۷ روز می باشد و ۴۵ روز طول می کشد تا کاملا بالغ شده و شروع به تخم گذاری نمایند، بنابراین بهترین زمان برای خرید تخم نطفه دار و خرید دستگاه جوجه کشی اسفند ماه می باشد.

بهتر است ابتدا از تعداد کم شروع کنید!

شما در یک اتاق ۱۲ متری حدود ۸۰۰ بلدرچین تخم گذار تعبیه می کنید بلدرچین ها در قفسه های مخصوص بلدرچین تخم گذار جایگذاری می شوند.

با یک انباری ۱۲ متری (۳*۴) شروع می کنیم. محل پرورش بلدرچین در شب باید تاریک و بدون هیچگونه روشنایی باشد.

تعداد ۸ قفس در آن جای می گیرد ۲ تا سری ۴ طبقه ای در هر قفس ۱۰۰ بلدرچین می باشد که جمعا ۸۰۰ بلدرچین خواهید داشت. توجه داشته باشید اگر به راهنمایی های ما و مشاوره کارشناس دامپزشکی مربوطه توجه داشته باشید بالای ۹۰ درصد بلدرچین ها تخم گذاری می کنند. یعنی بالاتر از ۷۵۰ تخم بلدرچین در روز.

قفس ها باید به گونه ای طراحی شوند که دان خوری ها بیرون قفس تعبیه شده باشد. همچنین سیستم آبخوری قفس ها باید مجهز به نیپل فنجان دار باشد که به طور اتوماتیک پر از آب شود. در این سیستم نهایت بهداشت رعایت شده است و از شیوع بیماری جلوگیری می کند.

شما با این سیستم آبخوری پیشرفته جلوی ۵۰ % از بیماری هایی که از طریق ظرف آب کثیف و مانده منتقل می شود را می گیرید. از مزایای دیگر این سیستم آبخوری این است که هیچگاه زمانی صرف آب دادن به بلدرچین ها نمی کنید به طور اتوماتیک با مصرف هر قطره آب دوباره فنجان پر می شود.

در طراحی این قفس ها باید شیبی لحاظ شود که به محض اینکه بلدرچین تخم می گذارد تخم ها به داخل جا تخمی مخصوص منتقل شود و مجبور نباشید در قفس را باز کرده و تخم‌ها را از درون قفس جمع کنید.

کف قفس ها طوری خاصی وجود دارد که چلغوز بلدرچین از داخل سوراخ های آن بیرون می آید و در سینی که زیر هر قفس وجود دارد می ریزد. با این حساب هیچگاه زیر پاهای بلدرچین کثیف و آلوده به میکروب نمی باشد و همیشه تمیز است و جلوی یکی از عوامل مهم بیماری زا در طیور که تجمع میکروب زیر پاهای آنان است را می گیرد.

فقط کافی است روی سینی روزنامه پهن کنید و هفته ای یک بار روزنامه را عوض کنید. با این حال باور کنید که اگرآن انباری کنار اتاق خود شما نیز باشد هیچگاه بویی از بلدرچین شما را آزار نمی دهد.

این فضولات کود مناسبی برای کشاورزی می باشند. همچنین به دلیل دمای بالای بدن بلدرچین به جز در روزهای آغازین تولد جوجه ها شما در هیچ یک از فصول نیاز به سیستم گرمایشی ندارید و تنها باید سیستم تهویه در مکان نگهداری قرار دهید.

پرورش بلدرچین گوشتی

بلدرچین های سالم را برای تخم گذاری انتخاب کنید.

فرقی ندارد که شما بلدرچین ها را از دسته خود یا از سایر پرورش دهندگان بلدرچین انتخاب می کنید، سالم ترین بلدرچینی که می بینید یا پیدا می کنید را انتخاب کنید. خصوصیات بلدرچین سالم را در زیر آورده ایم :

• سرزنده، بازیگوش، کمی کنجکاو و محتاط باشد.

• رفتار هایی مانند خوردن، نوک زدن به غذا و حشرات موجود در اطراف را داشته باشد.

• آب نوشیدن، نباید همیشه آب بنوشد ولی باید گاهی آب نوشیدن آن ها را ببینید.

• در فضای باز، بلدرچین های که اصولاً در گوشه ها جمع می شوند  اغلب یا مریض هستند یا سردشان است.

قفس ها باید به گونه ای طراحی شوند که دان خوری ها بیرون قفس تعبیه شده باشد

سود پرورش بلدرچین

مکان پرورش بلدرچین چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

اگر قصد پرورش بلدرچین در پشت بام و یا حیاط خانه را دارید، باید برای آنها قفس تهیه نمایید چون بلدرچین ها قادر به پرواز و فرار هستند. هم چنین در قفس آنها باید دانخوری و آبخوری وجود داشته باشد. شب ها برای اینکه خواب راحتی داشته باشند می توانید بر روی قفس آنها پرده بکشید. لطفا توجه فرمایید که بلدرچین ها پرندگانی حساس هستند و با صداهای دلخراش و ترسناک دچار استرس شده و سرعت رشد و تخم گذاری آنها را کاهش خواهد داد.

اگر در نزدیکی منزل شما صدای سگ شب ها زیاد است و یا اینکه خانه تان نزدیک خیابان است و صدای ناهنجار بوق ماشین ها دائما به گوش می رسد. بهتر است آنها را در مکانی سر بسته مانند زیر زمین خانه یا انباری بلا استفاده پرورش دهید چون با این کار از میزان صدا کاسته خواهد شد و در برابر سرما و گرما نیز تا حد زیادی محفوظ خواهند ماند.

نگهداری و پرورش بلدرچین در خانه

در زمان پرورش بلدرچین در خانه معمولا به ازای هر بلدرچین یک متر مربع فضا در نظر گرفته می شود. و به ازای هر ۲۰ بلدرچین یک آبخوری و یک دانخوری قرار داده می شود. هم چنین برای جلوگیری از انواع بیماری ها بهتر است فضولات بلدرچین ها را هر دو الی سه روز تمیز کنید، مرتبا آب و غذای تازه در اختیار آنها قرار دهید و دانخوری و آبخوری آنها را روزانه بشویید.

دمای مناسب برای محیط زندگی بلدرچین ها بین ۲۲ الی ۲۶ درجه می باشد، برای جلوگیری از بیماری ها بهتر است این دما رعایت شود. هم چنین جوجه بلدرچین ها تا یک هفته پس از تولد باید در دمای ۳۷ درجه و نور ۲۴ ساعته قرار گیرد، بهتر است بدین منظور از لامپ مادر مصنوعی استفاده کنید و آنها را تا سن دو هفتگی در یک مکان جداگانه قرار دهید چون تغذیه، دما و نورسانی آنها با بلدرچین های بالغ متفاوت است

هنگام پرورش بلدرچین در خانه برای راحتی بلدرچین ها و کمک به آرامش آنها بهتر است مقداری یونجه یا کاه در کف قفس بریزید تا هنگام تخم گذاری، خستگی و یا نیاز به خواب بر روی آن بخوابند.

خوراک بلدرچین

همواره بایستی یک جیره متعادل با مقادیر بالای پروتئین در اختیار جوجه بلدرچین قرار گیرد. برای تغذیه خانگی می توانید از دانه جوجه (یا دانه پلیتی) که در بازار موجود هستند و به صورت مخلوطی از دانه های مختلف هستند استفاده کنید.

باید روزانه سه مرتبه بلدرچین ها را تغذیه کنید و هر بار به اندازه ۱۰ گرم دان برای هر پرنده در نظر بگیرید. یعنی هر بلدرچین روزانه ۳۰ گرم دان مصرف می کند.

تغذیه جوجه بلدرچین ها به خصوص بلدرچین های یک هفته ای متفاوت با بلدرچین های بالغ می باشد. معمولا برای بلدرچین های تازه متولد شده نوعی غذای آماده به نام استارتر وجود دارد که برای جوجه بلدرچین ها بسیار مفید می باشد. برای بلدرچین های بالغ نیز انواع پلت ها وکنسانتره آماده وجود دارد.

در صورتی که خودتان قصد تهیه غذای بلدرچین ها را دارید باید یک جیره غذایی کامل برای آنها در نظر بگیرید تا انواع ویتامین ها و مواد معدنی را دارا باشد و هم چنین مقدار پروتئین بیشتری داشته باشد. در مورد بلدرچین های تخم گذار باید توجه کنید که در جیره غذایی آنها مقدار زیادی کلسیم و پروتئین وجود داشته باشد، چون به دلیل تخم گذاری بدنشان به کلسیم بیشتری احتیاج پیدا می کند.

تخم گذاری بلدرچین

بلدرچین ها تخم زیادی تولید می کنند. بلدرچین ماده ۲۶۰ عدد تخم در اولین سال تخم گذاری خود می گذارد روی همین اصل بلدرچین ها جزو پرندگان کثیر تخم هستند. بلدرچین ماده در حدود سن ۵۰ روزگی به اوج تولید تخم می رسد. تاریخ نگهداری تخم بلدرچین بسته به شرایط نگهداری تا یک ماه می باشد. با رعایت نکات بهداشتی ۹۰ درصد بلدرچین ها هر روز تخم خواهند گذاشت.

بلدرچین ها پرندگانی حساس هستند آن ها را در مکان های پرسر و صدا نگهداری نکنید

پرورش بلدرچین گوشتی

بلدرچین از پرندگان بسیار مقاوم است که در مقایسه با مرغ و دیگر پرندگان بسیار مرگ و میر پائینی دارد و بزرگ کردن یک جوجه یک روزه ی بلدرچین بسیار راحت تر از جوجه مرغ است. با توجه به اینگه حجم بسیار کوچکی دارد فضای بزرگی به مانند مرغ برای پروار شدن احتیاج ندارد.به عنوان مثال در ۱۰ روز اول که جوجه باید مراقبت ویژه داشته باشد حدودا ۳۰۰۰ جوجه در یک اتاق ۳*۴ جا می گیرد و بعد از آن می توان در قفسهای چند طبقه آنها را نگه داشت البته قفسهایی که برای تخمگذار ظرفیت ۱۰۰ بلدرچین دارد برای گوشتی تا ظرفیت ۲۰۰ بلدرچین را نیز خواهد داشت بلدرچین گوشتی بهتر است متراکم باشد تا فعالیت زیادی نداشته باشد و گوشت بهتری بیاورد.

فیلم پرورش بلدرچین در منزل

از مزایای مهم پرورش گوشتی بلدرچین این است که در زمان ۳۵ الی ۴۵ روزگی سر بریده می شود یعنی نقطه سر به سر بازگشت سرمایه شما حدودا ۴۰ روزگی می باشد.

تفاوت این زمان در سلیقه شماست که می خواهید بلدرچین ریز یا درشت به بازار عرضه کنید. بلدرچین ۴۵ روزه مشتری پسند تر و گرانتر است اما بلدرچین ۳۵ روزه صرفه اقتصادی بیشتری دارد.

قیمت خرید جوجه یک روزه بلدرچین X می باشد. در یک دوره خرید ۱۰۰۰۰ (ده هزار تایی ) جوجه یک روزه ۱۰۰۰۰X تومان باید هزینه کنید. با خرید جوجه و هزینه دانه و دارو و ویتامین پس از سر بریدن بلدرچین ها شما ۱۰۰ درصد سود خالص نسبت به سرمایه داشته اید با فرض ۱۵ الی ۲۰% تلفات.

فرآیند جوجه کشی و تولید مثل

بلدرچین ماده خیلی سریع به بلوغ جنسی می رسد و حدود ۴۲ روزگی شروع به تخم گذاری می کند. فرآیند جوجه کشی طبیعی بلدرچین نسبتا طولانی است و در فصول بهار و تابستان تخم گذاری می کند. بلدرچین های اهلی در تمام فصول سال اقدام به تولید مثل می نمایند. در طبیعت معمولا یک بلدرچین ماده و یک بلدرچین نر یک جفت را تشکیل داده و پس از جفت گیری اقدام به آشیانه سازی می نمایند.

در حالت طبیعی، بلدرچین ها آشیانه را بر روی زمین ساخته و معمولا بین علفزارها یا صخره ها قرار می دهند. بلدرچین ها حدود ۷۰ درصد تخم ها را در ساعات بعد از ظهر می گذارند. بلدرچین ماده پس از یک دوره تخم گذاری کرچ شده و روی تخم ها می خوابد. تخم ها معمولا پس از ۱۸ روز به جوجه تبدیل می شوند. هر بلدرچین ماده می تواند روی حدود ۱۰ عدد تخم بخوابد. به شرط مساعد بودن شرایط محیطی حدود ۷۵ و ۸۰ درصد تخم ها به جوجه تبدیل می شود. پرنده ماده در دوران جوجه کشی طبیعی بلدرچین به خوبی از تخم ها مراقبت کرده و آن ها را هر چند ساعت یک بار می چرخاند. اولین جوجه های بلدرچین در روز ۱۸ پوسته تخم را شکسته و از تخم خارج می شوند، و بقیه آن ها احتمالا روز بعد از تخم خارج شوند.

جوجه های متولد شده بسیار ضعیف بوده و نیاز به مراقبت مادر دارند. وزن جوجه بلدرچین ها هنگام خروج از تخم حدود ۶ تا ۷ گرم است.

جوجه ها در بدو تولد دارای رنگ قهوه ای با نوارهای زرد هستند. بلدرچین‌های ماده در ساعات اولیه خروج جوجه ها از تخم وظیفه خشک کردن آن‌ها را برعهده داشته و تا چند ساعت جوجه ها را در زیر پر و بال خود می‌گیرند. مراقبت از جوجه ها معمولا تا ۲ یا ۳ هفته پس از تولد ادامه می یابد.

همانطور که اشاره شد بلدرچین ها دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که آن ها را از سایر طیور متمایز کرده و صنعت پرورش بلدرچین را به یکی از سود آورترین صنایع بدل کرده است.

بلدرچین ها پرندگانی حساس هستند آن ها را در مکان های پرسر و صدا نگهداری نکنید

هزینه پرورش بلدرچین

پرورش بلدرچین به یکی از سود آورترین صنایع تبدیل شده است

در صورتی که قصد دارید جوجه بلدرچین خریداری نمایید بهتر است از افراد مطمئن خریداری نمایید تا جوجه هایی سالم تحویل شما دهد. در صورتی که جوجه شما در گوشه ای آرام نشسته است باید بدانید که جوجه بلدرچین شما یا سردش است یا اینکه بیمار شده است.

انواع بیماری های بلدرچین ها عبارتند از:

– بیماری مارک: این بیماری عصبی می باشد و باعث فلج شدن گردن و بال ها و پا می شود که واکسیناسیون آن در سن ۲۰ روزگی و با تزریق در ناحیه گردن تزریق می شود.

– بیماری نیوکاسل: این بیماری موجب آبریزش بینی، نفس نفس زدن، تنفس با منقار باز، بی اشتهایی و … می شود، واکسن این بیماری همزمان با واکسن مارک به صورت قطره چشمی انجام می شود و پس از آن با فاصله زمانی سه ماهه به صورت اسپری در چشم پرنده پاشیده می شود.

– بیماری آنفولانزا: این بیماری مجاری تنفسی پرنده را درگیر می کند و در برخی موارد شدید بینی پرنده پر از مواد پنیری می شود، آبریزش از چشم ها و کبودی سر و صورت از دیگر علایم این بیماری می باشد.

– آبله: از علایم این بیماری بروز تاول هایی بر روی پلک، تاج و سایر نقاط بدون پر پرنده می باشد. ورم پرده چشم، تجمع مواد پنیری در پلک چشم از دیگر علایم بیماری می باشد. واکسن این بیماری در سن ۶ الی ۸ هفتگی مصرف می شود.

سایر بیماری هایی که ممکن است هنگام پرورش بلدرچین در خانه پرنده را درگیر خود نماید شامل: کوکسیدیوز، کانی بالیسم، سالمونلا، ورم روده ای قرحه ای و برونشیت می باشد.

بازار فروش بلدرچین

قیمت فروش هر کیلو گوشت بلدرچین نسبت به مرغ ۳ الی ۳٫۵ برابر است و همیشه در بازار متقاضی دارد به دلیل خواص دارویی و خوشمزگی این گوشت لذیذ.

گوشت بلدرچین نسبت به تخم آن از بازار فروش بسیار بهتری برخوردار است در صورتیکه سود آن از فروش تخم بلدرچین کمتر است. در صورتیکه شما مطمئن از فرهنگ استفاده مردم از تخم بلدرچین هستید بهتر است روی تخم گذار آن سرمایه گذاری کنید چون هم سود خوبی نسبت به زمان و وقت گذاشتن شما دارد هم دردسر بسیار کمتر.

اما اگر نگران بازار فروش هستید بهتر است پرورش گوشتی داشته باشید چون همیشه مشتریان زیادی برای گوشت گرم و منجمد بلدرچین در بازار هست و با انجماد آن در سرد خانه نیز می توانید آن را تا مدت ها نگهداری کرده و به هر شهری که متقاضی زیادی دارد بفرستید. در کل هیچ مشکلی برای فروش گوشت بلدرچین وجود ندارد و همیشه مشتریان آماده به خرید نقد هستند.

اما بزرگترین مشکل در امر پرورش بلدرچین مقابله با نشیب و فراز بازار است که در گوشتی این مقابله بسیار کم است ولی ریسک بازار در تخم گذار زیاد است.

اشنایی و پرورش طوطی برزیلی

اشنایی و پرورش طوطی برزیلی

به نظر می رسد که طوطی برزیلی برای بار اول توسط بومیان آفریقا اهلی شده باشد

طوطی برزیلی، طوطی های کوتوله، جدایی ناپذیر، مرغ عشق فیشر یا هر اسم دیگری که به آن ها نسبت می دهید جز طوطی های دوست داشتنی و احساسی هستند، اسم لاتینی جدایی ناپذیرها یا طوطی کوتوله از کلمه های یونانی عشق و پرنده گرفته شده و اصرار بر ارتباط عمیق و بسیار نزدیک زوج پرنده دارد.

بررسی تاریخچه پرورش طوطی برزیلی

جانورشناسان معتقد هستند که زیستگاه مقدماتی طوطی برزیلی، قاره آفریقا می باشد و از نه گونه شناخته شده این پرنده، هشت گونه آن متعلق به قاره آفریقا و یک گونه آن که «طوطی برزیلی سرخاکستری» است متعلق به جزیره ماداگاسکار است که یکی از جزایر آفریقا به شمار می رود. تاریخچه اهلی شدن این پرنده مشخص نیست و به نظر می رسد که برای بار اول توسط بومیان آفریقا اهلی شده باشد.

«طوطی برزیلی صورت قرمز» نخستین گونه طوطی برزیلی بود که به اروپا وارد شد و در نقاشی های سده ۱۶ میلادی این پرنده دیده می شود. اما قابل یادآوری است که برخی از دیگر گونه های این پرنده پس از سال ۱۸۰۰ میلادی شناسایی گردید و به نظر می رسد که ناوگان های نظامی کشورهای استعماری که برای تهیه برده عازم آفریقا می شدند در بازگشت تلاش می کردند که علاوه بر بردگان، پرنده ها و حیوانات شگفت آور آفریقایی را به اروپا منتقل نمایند و به نظر می رسد که طوطی برزیلی هم در این دوره وارد اروپا شد و چندی نگذشت که به دلیل زاد و ولد آسان، تعداد آن در اروپا افزایش گردید.

بعضی از گونه های این پرنده مانند: «طوطی برزیلی رنگ سیاه گونه» در سال ۱۹۰۸میلادی و گونه «طوطی برزیلی لیلیان» در سال ۱۹۲۶م برای بار اول به قاره اروپا وارد شدند. از تاریخ ورود این پرنده به ایران اطلاع دقیقی در دست نیست و به نظر می رسد که بیش از چند دهه از ورود آن به ایران نمی گذرد. این پرنده اکنون پرورش دهندگان زیادی در ایران دارد که اقدام به تکثیر آن کرده و از آن جوجه گرفته و جوجه را به بازار فروش عرضه می نمایند.

طوطی برزیلی در گله های کوچک زندگی می کند و علاقه ی زیادی به خوردن میوه ها، سبزی ها، علف ها و دانه دارد و گونه ی بال سیاه آن حشرات و انجیر را هم می خورد.

متوسط طول عمر طوطی برزیلی ۱۵ تا ۲۰ سال می باشد و اگر در وضعیت مساعد زندگی کنند چه بسا تا ۳۰ سال عمر خواهند کرد. آنها دارای طول بدنی معادل ۱۷ سانتیمتر می باشند و حاوی گونه های متنوع می باشد و وزنش حدود ۴۰- ۶۰ گرم می باشد. این طوطی در بین طوطی سانان کوچکترین اندازه را دارد.

مدل وحشی طوطی برزیلی اکثراً بدنی سبز رنگ دارد و در ناحیه ی سر به رنگ های مختلفی دیده می شود. در بسیاری از گونه ها طی پرورش جهش ایجاد شده و فعلا به رنگ های گوناگون دیده می شوند.

طوطی برزیلی اول لانه را می سازد و بعد جفت گیری می کند و طی ۳- ۵ روز بعد نخستین تخم گذاشته می شود و هنگامی که نخستین تخم گذاشته شد هر روز یک تخم گذاشته می شود  تا وقتی که کلاچ کامل است که به صورت معمول ۴- ۶ تخم گذاشته می شود، گاهی وقت ها هم حتی بدون لانه طوطی برزیلی تخم می گذارد.

اشنایی و پرورش طوطی برزیلی

نژادهای طوطی برزیلی :

۱- طوطی برزیلی صورت هلویی

۲- طوطی برزیلی نقابدار

۳- طوطی برزیلی فیشر

۴- طوطی برزیلی لیلیان

۵- طوطی برزیلی سیاه گونه

۶- طوطی برزیلی ماداگاسکار

۷- طوطی برزیلی آبسینیان

۸- طوطی برزیلی صورت قرمز

۹- طوطی برزیلی سوین درین

سود پرورش طوطی برزیلی

ویژگی ها :

کلا طوطی ها جنب و جوش زیاد دارند و هر چیزی را می جوند و در دورانی این جویدن بیشتر می شود آن ها به آسانی می توانند سیم برق را بجوند پس آن ها را حسابی کنترل کنید.

این طوطی ها استاد فرار از قفس هستند به آسانی درب قفس را باز کرده و فرار می کنند.

جوجه برزیلی به خوبی با انسان خو می گیرد بزرگ ترین مشکل این طوطی قدرت تقلید صدا که بسیار ضعیف می باشد همین امر محبوبیت این طوطی نسبت به دیگر طوطی سان کمتر کرده است.

اما یکی از امتیازهای این طوطی نسبت به طوطی های دیگر رنگ بندی های زیبای این طوطی می باشد.

جوجه برزیلی به خوبی با انسان خو می گیرد

سوالات طوطی برزیلی

مواردی که موقع خرید طوطی برزیلی باید رعایت شود

یک پرنده سالم باید کاملاً هوشیار باشد و در برابر محرک ها به خوبی واکنش نشان دهد. پرنده باید سرحال بوده و پرهای درخشان و تمیز ویک دست داشته باشد.

از خریدن پرنده ای با پرهای پف کرده و یا چشم های بسته یا نیمه باز جلوگیری کنید.

پرهای اطراف مخرج پرنده حتماً باید تمیز باشد.

چشم هایش باید براق و شفاف باشد و هیچ گونه ترشحی نداشته باشد. پوست بینی شفاف و ترشح نداشته باشد.

پرنده از ناخن های سالمی برخوردار باشد.

استخوان سینه جناق بیرون نزده باشد.

انواع غذاهای طوطی برزیلی:

رژیم غذایی

رژیم غذایی مناسب برای آن ها علاوه بر دانه باید شامل میوه و سبزیجات تازه مثل موز، هویج، انواع برگ سبزی و… باشد، همچنین آب سالم و بدون کلر برای خوردن یا حمام کردن.

توجه کنید که هیچوقت نباید به این پرنده های کوچک هسته میوه هایی مثل هلو، گلابی و… داد. در مواردی هم مشاهده شده که بعضی از مردم به آن ها شکلات، چای و چه بسا الکل می دهند که واقعا” برای آن ها زیان آور می باشد .

غذا دادن به طوطی برزیلی

درصورتی که پرنده شما عادت به خوردن دانه های خشک کرده است بی تردید باید آهسته آهسته رژیم غذایی آن را تغییر داده و غذاهای تازه را وارد رژیم غذایی وی کنید.

هر روز مقدار اندکی از میوه یا سبزیجات جدید به وی بدهید و توجه کنید که به کدامیک بیشتر علاقه نشان می دهد، همینطور هیچوقت نگذارید که این ماده های غذایی تازه در قفس مانده و فاسد شود. این نکته را هیچ گاه فراموش نکنید: “مرغ عشق به تنوع غذایی و غذای تازه عشق می ورزد.”

گروه غلات و حبوبات و غلات سبوس دار: تاج خروس، جو، کتان، پاستا، غلات جو، گندم سبوس دار، برنج وحشی.

خوراکی های خطرناک: شکوفه های خوراکی و گل پیاز، قاصدک، نیلوفرهای روز، اکالیپتوس، شکوفه های درخت میوه، شکوفه های گیاهان، ترش، پیچ امین الدوله، امپاتیانس، یاس بنفش، گل شور، گل رز، آفتابگردان، لاله، بنفش. توجه داشته باشید که برگ های برخی از این گیاهان سمی هستند.

میوه (به جز آوکادو که سمی هستند): گوجه فرنگی، تمام انواع سیب (حذف تمام دانه)، موز تازه، تمامی انواع توت، تمامی انواع مرکبات، انگور، کیوی، انبه، خربزه، هلوی شیرین و ابدار، پاپایا، هلو، تمام انواع گلابی، آلو، ستاره میوه. چاله ها و دانه ها از هر مرکبات باید دور انداخته شود.

با این حال، دانه های کوچک از توت های کاذب و واقعی (موز، زغال اخته، بادمجان، خرمالو، انار، تمشک، توت فرنگی، گوجه فرنگی) همگی مناسب است.

حبوبات: بادام، لوبیا، عدس، نخود، آجیل و سویا.

سبزیجات(به غیر سیب زمینی خام، پیاز خام و تمامی قارچ ها): چغندر، کلم بروکلی، گل کلم، هویج، خیار، همه از انواع کلم، لوبیا تازه، کاهو تازه، نخود فرنگی تازه، هویج وحشی، تمام انواع فلفل، تمام انواع کدو، سیب زمینی شیرین، شلغم، زمینی هندی، کدو.

هر روز مقدار اندکی از میوه یا سبزیجات جدید به طوطی برزیلی بدهید

علائم بیماری :

تغییر رنگ دادن یا باد کردن نوک (منقار) پرنده

خسخس کردن موقع تنفس یا سرفه کردن و نفس زدن

تغییر وضعیت چشم

چشم نیمه باز

نداشتن تعادل

از بین رفتن طراوت پرهای بدن

ظاهر نامناسب و به هم ریختگی پرها

تغییر در رنگ و بوی فضله (بیماری اسهال- فضله قیر شکل- فضله رنگ زرد-بی رنگ شدن فضله)

دائم خواب بودن و نهادن سر لای پرها

نشستن بر روی کف قفس

نشستن با یک پا روی میله

چسبیدن فضله به پرها

ترشح از چشم یا بینی

غذای هضم نشده در فضله

بی اشتها شدن طوطی

کندن و برش دادن پرها (در عروس هلندی نسبت به کاسکو کمتر اتفاق می افتد)

افتادگی سر، پر، دم

کاهش وزن

فراهم کردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطی های برزیلی بسیار اهمیت دارد

تکثیر و جفت گیری طوطی برزیلی

چند حالت وجود دارد

خرید جفت مولد.

خرید دو عدد نر و ماده و جفت زدن.

جفت زدن به صورت گروهی : چند نر و چند ماده تهیه می کنیم و نرها را با هم در یک قفس بزرگ نگهداری می کنیم تا خودشان جفتشان را انتخاب کنند. باتوجه به این که تشخیص نر و ماده در نژاد برزیلی دشوار است، این بهترین روش و مطمئن ترین روش برای جفت زده پرندهاست.

برای آماده کردن وضعیت جفت گیری طوطی برزیلی :

۱) در فصل پاییز یک جعبه به ابعاد ۱۵ در ۱۵ و ارتفاع ۲۵ سانتیمتر به عنوان لانه تهیه کنید.

۲) در تهیه مواد لانه سازی شامل: برگ نخل، روزنامه، علف و کاه خشک دقت کنید در این مواد از حشره کش های زیان آور استفاده نشده باشد.

۳) فراهم کردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطی های برزیلی بسیار اهمیت دارد. معمولاً پرنده با استفاده از مواد لانه سازی لانه را پر می کند و یک حفره تونل در آن ایجاد می کند.

تخم گذاری طوطی برزیلی :

معمولآ پس از یک تا دو هفته از نخستین جفت گیری تخم گذاری انجام می شود. تخم گذاری در اغلب اوقات یک روز در میان انجام می شود که امکان دارد به دو سه روز هم بکشد.

تعداد تخم: بین ۴ تا ۶ تخم می گذارند و لازم به توضیح است که تعداد تخم ها به میزان آمادگی ماده بستگی دارد.

زمان خارج شدن جوجه طوطی برزیلی از تخم: از ۲۱ روزگی تا ۲۴ روزگی.

زمان دان خور شدن جوجه ها: از ۶ هفتگی به بعد.

نگهداری و بیماریها ی خوکچه ی هندی

edit

نگهداری و بیماریها ی خوکچه ی هندی

عفونت گوش خوکچه ی هندی

عفونت گوش یک بیماری پزشکی نادر است که معمولاً هنگامی رخ می دهد که در نگهداری خوکچه هندی از یکعفونت باکتریایی مانند ذات الریه یا سایر بیماری های تنفسی رنج می برد. موارد شدید عفونت گوش می تواند بر سیستم عصبی تأثیر بگذارد و باعث عدم توانایی راه رفتن، چرخیدن به یک طرف و شیب سر شود. به محض اینکه متوجه این علائم شدید، خوکچه هندی را سریعاً به نزد یک دامپزشک ببرید و تحت درمان قرار دهید.

تشخیص خوکچه هندی

شدت عفونت گوش را تشخیص بدهید. عفونت گوش می تواند در نتیجه عفونت باکتریایی مانند ذات الریه یا سایر بیماری های تنفسی ایجاد شود. اگر عفونت گوش از گوش میانی تا گوش داخلی پخش شود، می تواند کاملاً جدی شود، حتی می تواند روی قسمت های عصبی تأثیر بگذارد.

عفونت گوش داخلی می تواند علائمی مانند شیب سر، قدم زدن در حلقه ها، عدم توانایی در راه رفتن، از دست دادن تعادل و چرخش در یک سمت داشته باشد.

عفونت گوش میانی معمولاً دارای علائم خفیف بیماری های تنفسی مانند عطسه، ترشحات از بینی و گوش و خس خس است.

علائم عفونت گوش در خوکچه ی هندی

به دنبال علائم جسمی عفونت گوش باشید. عفونت های گوش معمولاً نتیجه ذات الریه و عفونت های تنفسی است. می توانید انتظار داشته باشید که عطسه، ترشحات از بینی، خس خس سینه، از دست دادن اشتها، کاهش وزن و افتادگی ظاهری مشاهده شود. علائم عفونت گوش به شرح زیر است:

چرک یا ترشح از گوش.

درد گوش

از دست دادن شنوایی

ناشنوایی

و التهاب گوش داخلی.

به دنبال علائم عفونت شدید گوش باشید. اگر عفونت گوش از گوش میانی به گوش داخلی گسترش یابد، شدت علائم خوکچه هندی شما می تواند تغییر کند. خوکچه هندی شما به احتمال زیاد با سیستم عصبی مشکلاتی را نشان می دهد، که شامل موارد زیر است:

قدم زدن در حلقه ها.

نورد روی زمین.

کج کردن سر

و عدم تعادل.

درمان عفونت گوش خوکچه ی هندی

در مورد علت عفونت گوش تحقیق کنید. همانطور که گفته شد، عفونت گوش در نتیجه عفونت باکتریایی، مانند ذات الریه یا بیماری تنفسی رخ می دهد.

ذات الریه و سایر بیماریهای تنفسی توسط چندین باکتری از جمله Bordetella و Streptococcus ایجاد می شوند. این باکتری ها “فرصت طلب” هستند، به این معنی که حیوانات مستعد را آلوده می کنند، در صورت بروز فرصت، چند برابر می شوند و باعث بیماری می شوند.

برخی از بیماریهای تنفسی مسری هستند و از طریق انتقال هوا می توانند از یک خوکچه به گونه‌ی دیگر منتقل شوند. هرچه سریعتر خوکچه های هندی بیمار را از گله خود جدا کنید.

قرار ملاقات با یک دامپزشک. تشخیص فقط توسط یک دامپزشک واجد شرایط انجام شود. دامپزشک شما علائم بالینی به نمایش گذاشته شده توسط خوکچه هندی را تشخیص می دهد که آیا عفونت به گوش میانی گسترش یافته است، و یا خون و ترشحات خوکچه هندی را بررسی می کند تا عامل عفونی مسئول عفونت گوش را شناسایی کند.

خوکچه ی هندی بیمار را به دامپزشک نشان بدهید

مراقبت از خوکچه هندی

خوکچه هندی خود را در اسرع وقت جدا کنید. بهترین راه برای پیشگیری از عفونت گوش خوکچه های هندی، جداسازی آنها برای جلوگیری از شیوع بیماری به سایر خوکچه های هندی در قفس است.

قفس موقت را با استفاده از یک جعبه مقوایی بزرگ یا یک محفظه قابل حمل تنظیم کنید. پایه قفس را با حوله ها بچسبانید و یونجه، گلوله و آب را تهیه کنید.

برای گزینه های درمانی با دامپزشک خود تماس بگیرید. داروهایی مانند پمادها، داروهای بی حسی موضعی و قطره گوش آنتی بیوتیک احتمالاً توسط دامپزشک شما برای تسکین علائم و تسکین موقتی از درد استفاده می شود.

شستشوی ضد عفونی کننده یا آنتی بیوتیک برای از بین بردن ترشحات یا ایجاد آن استفاده می شود.

خوکچه ی هندی بیمار را جدا کنید

توصیه های مراقبت های ارائه شده توسط دامپزشک خود را دنبال کنید. قطره آنتی بیوتیک احتمالاً ۲-۳ بار در روز در خانه تجویز می شود. گوش دادن و درک توصیه هایی که دامپزشک شما برای درمان موثر عفونت گوش خوکچه هندی خود و رفع هرگونه بیماری و علائم مرتبط آن ضروری است.

قطره های گوش را باید با کمی کج کردن سر خوکچه هندی خود به سمت آن استفاده کرد و بعد از استفاده از دارو، سر خود را در همان حالت نگه داشت تا از تکان خوردن قطره های گینه شما جلوگیری شود.

دامپزشک شما ممکن است با قرار دادن سرنگ در کنار دهان خوکچه هندی، آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز کند، که می تواند از طریق سرنگ به خوکچه داده شود.

قطره های گوش را باید با کمی کج کردن سر خوکچه هندی خود به سمت آن استفاده کرد

خوکچه هندی خود را در محیطی تمیز و آرام نگه دارید. بهداشت در قفس خوکچه های هندی برای اطمینان از بهبودی مؤثر است، زیرا یک عفونت گوش معمولاً به دلیل یک عفونت باکتریایی رخ می دهد. برای بهبودی سریع و سالم، با تنظیم ترافیک در اطراف قفس خوکچه هندی خود، استرس را به حداقل برسانید و آرامش را به منطقه بیاورید.

واکنش خوکچه هندی خود را نسبت به دارو کنترل کنید. به دنبال عوارض جانبی نامطلوب باشید که می تواند نتیجه واکنش به داروها باشد. مثلا؛ افتادگی، مدفوع شل، از دست دادن اشتها، و خشن شدن پوشش بدنشان.

اگر علائم خوکچه هندی بدتر شد، آنها را در اسرع وقت به دامپزشک ببرید.

بستر خوکچه ی هندی را تمیز کنید

پیشگیری از عفونت گوش در خوکچه هندی

قفس را تمیز نگه دارید. عفونت گوش می تواند در نتیجه بیماری باکتریایی از طریق انتقال رخ دهد. در حالی که ذات الریه پنومونی است و اغلب غیرقابل پیش بینی است، می توانید با تمیز کردن قفس خوکچه هندی یک بار در هفته حداقل یک بار از سایر بیماری های تنفسی جلوگیری کنید.

حفظ یک محیط زندگی سالم و تمیز برای خوکچه هندی شما به کاهش سطح ارگانیسم های عفونی در خانه ی شما به آنها کمک می کند.

برای خلاص شدن از باکتری های مضر از یک محصول تمیز کننده ضد باکتریایی (دوستدار حیوان خانگی) یا یک محلول سرکه سفید استفاده کنید.

تمیز کردن لکه ها را با تمیز کردن مواد خالی، تعویض لکه های مرطوب و از بین بردن مواد غذایی برای پاک کردن بستر بین شستشو ها انجام دهید.

بعد از دست زدن به حیوانات دست های خود را با آب و صابون بشویید

قبل از دست زدن دست خود را بشویید. باکتری هایی که باعث بیماری تنفسی می شوند از طریق تماس به خوکچه هندی منتقل می شوند. این حالت معمولاً در صورتی صورت می گیرد که بیش از یک حیوان خانگی داشته باشید، زیرا حیواناتی مانند گربه ها، سگ ها و خرگوش ها می توانند باکتری های مضر داشته باشند.

دستان خود را به مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه با صابون و آب گرم بشویید.

خوکچه های هندی خود را از حیوانات دیگر جدا نگه دارید. حیوانات خانگی معمولی مانند گربه ها، سگ ها، خرگوش ها، همسترها و موش ها می توانند باکتری هایی را که باعث عفونت گوش می شوند در حالی که بدون علامت هستند (به نظر سالم هستند) حمل کنند.

حیوانات خانگی خود را به یکدیگر معرفی نکنید و خوکچه هندی خود را با گونه های دیگر قرار ندهید.

خوکچه هندی را در کنار حیوانات دیگر نگهداری نکنید

خوکچه هندی خود را به یک رژیم متعادل تبدیل کنید. کمبود ویتامین C (که در غیر این صورت با نام Scurvy شناخته می شود) می تواند منجر به افزایش حساسیت به عفونت های باکتریایی شود. برای جلوگیری از اسکوربیت، اطمینان حاصل کنید که خوکچه هندی به مقدار کافی ویتامین C را از طریق سبزیجات و گلوله های آنها دریافت می کند.

فلفل بل (یا کپسوم) به دلیل داشتن ویتامین C زیاد، می توانند روزانه تغذیه شوند. سایر سبزیجات غنی شده با ویتامین C شامل جعفری، اسفناج، کلم، کلم بروکلی و گل کلم است.

به دنبال گلوله های خوکچه هندی باشید که با ویتامین C غنی شده باشند. گلبول های خوکچه هندی بزرگسالی که دارای خوکچه هندی هستند، دامپزشکی توصیه می شود و باید در هر وعده ۱/۸ لیوان به خوکچه هندی خود تغذیه کنید.

از دامپزشک خود در مورد مکمل های ویتامین C سوال کنید. قطره آب و بلوک های مغذی که در فروشگاه های حیوانات خانگی به صورت تجاری یافت می شود، توصیه نمی شود، مگر اینکه یک دامپزشک به شما توصیه کند ویتامین C خوکچه هندی را تکمیل کند، در حالت ایده آل، خوکچه هندی شما باید به میزان کافی ویتامین C از سبزیجات و گلوله های آنها استفاده کند.

ویتامین c مورد نیاز خوکچه هندی را از طریق سبزیجات به آن ها برسانید